02
Σεπ
2017
ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ Η ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΡΦΙΤΣΑ 2-9-2017

Λαϊκισμός ή ιδεοληψία;

Άρθρο Λάζαρου Κυρίζογλου

Προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης

Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας

Δημάρχου Αμπελοκήπων-Μενεμένης

τ. Δικηγόρου στον Άρειο Πάγο

 

 

            Η σημερινή κυβέρνηση αφού «έλυσε» όλα τα προβλήματα που απασχολούν τους Έλληνες, καταπιάσθηκε με το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών, την προσευχή στα σχολεία, την έπαρση της ελληνικής σημαίας, την κατάργηση της αριστείας και τον δια κληρώσεως ορισμό των σημαιοφόρων, σαν να ήταν αυτά τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής παιδείας και της εκπαίδευσης. Όλα αυτά, όμως, ήταν λυμένα με βάση το Σύνταγμα της Ελλάδας, τους σχετικούς νόμους και τις σχετικές εγκυκλίους για την εκπαίδευση.

            Μένω ιδιαίτερα στο ζήτημα της αριστείας κατά της οποίας βάλει ο πανεπιστημιακός νυν υπουργός παιδείας, επειδή δήθεν η αριστεία στρέφεται κατά της αρχής της ισότητας των μαθητών των σχολείων μας. Δεν πιστεύω ότι οι νυν κυβερνώντες αγνοούν την διαφορά μεταξύ αριστείας και ισότητας. Τουλάχιστον δεν την αγνοούν όλοι. Πολύ περισσότερο δε ο υπουργός παιδείας. Γιατί λοιπόν γίνονται όλα αυτά; Από ιδεοληψία ή λαϊκισμό; Και από ιδεοληψία, απευθυνόμενοι στο αριστερό ακροατήριό τους και από λαϊκισμό απευθυνόμενοι στους μη άριστους που είναι περισσότεροι. Αδιαφορώντας για το ότι έτσι εξισώνονται οι μαθητές προς τα κάτω. Τους οδηγεί μακριά από την άμιλλα και τον συναγωνισμό (την από κοινού προσπάθεια και αγώνα), δηλαδή μακριά από την επιθυμία για δημιουργικές επιδόσεις.

Με αφορμή το ζήτημα του ποιος μαθητής θα είναι σημαιοφόρος, η κυβέρνηση επέβαλε τον δια κληρώσεως ορισμό σημαιοφόρου δηλαδή μια ισότητα «τυχερή», του τζόγου. Φυσικά η πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει, κατ’ εφαρμογή της αρχής της ισότητας, ίσες ευκαιρίες για όλους του πολίτες και όλους τους μαθητές. Ταυτόχρονα όμως είναι αυτονόητη, θεμιτή και ωφέλιμη και για τους μαθητές και για την κοινωνία η επιδίωξη της αριστείας. Η ισότητα παρέχεται από την πολιτεία, ενώ η αριστεία είναι το αποτέλεσμα ενός αγώνα (αγώνισμα), είναι μία κατάκτηση και ως τέτοια πρέπει να αναγνωρίζεται, να επιβραβεύεται.

Τί κρίμα, η πολιτεία να διδάσκει στους μαθητές την παραίτηση από την μεγαλύτερη, την καλύτερη προσπάθεια και να τους δείχνει το δρόμο της μικρότερης προσπάθειας!!

Αλήθεια ο υπουργός παιδείας έχει ακούσει ή έχει διαβάσει κάτι από όσα παραθέτουμε: (α) «εἶς ἐμοὶ μύριοι, ἐὰν ἄριστος ἦι» («ένας για μένα αξίζει για μύριους, αν είναι άριστος», Ηράκλειτος),

(β) «αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων» (Όμηρος),

(γ) «οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλουσιν ἄρχειν οἱ ἀγαθοὶ οὔτε τιμῆς… οὐδ’ αὖ τιμῆς ἕνεκα· οὐ γάρ εἰσι φιλότιμοι.» («Οι άριστοι δεν επιζητούν την τιμή της εξουσίας, ούτε τη θέλουν για να ωφεληθούν χρήματα από αυτήν… ούτε πάλι την επιζητούν για την τιμή, επειδή δεν είναι φιλόδοξοι», Πλάτων «Πολιτεία»)

(δ) «Δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν βουλόμενόν τι ποιῆσαι τὴν πόλιν ἡμῶν ἀγαθὸν τὰ ὦτα πρῶτον ὑμῶν ἰάσασθαι· διέφθαρται γάρ· οὕτω πολλὰ καὶ ψευδῆ καὶ πάντα μᾶλλον ἢ τὰ βέλτιστ´ ἀκούειν εἴθισθε.» («Όποιος θέλει, Αθηναίοι, να κάνει κάτι καλό στην πόλη σας, να σας γιατρέψει πρώτα τα αυτιά γιατί έχουν διαφθαρεί· τόσο έχετε συνηθίσει ν’ακούτε πολλά και ψεύτικα, παρά τα άριστα», Δημοσθένη, «Περί Συντάξεως»).

Σταματώ εδώ λόγω περιορισμένου χώρου και εύχομαι ειλικρινά η κυβέρνηση να αναθεωρήσει άποψη. Θα είναι προς όφελός της και προς όφελος των μαθητών και της ελληνικής κοινωνίας.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ