Δήμαρχος: ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ (ΠΑΝΤΕΛΗΣ)
Πληθυσμός: 38.317
ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ
ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
ΜΥΓΔΟΝΙΑΣ
ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ
ΔΗΜΟΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Ο Δήμος Ωραιοκάστρου είναι Δήμος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ο οποίος συστάθηκε με το Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α87/7-6-2010) από τη συνένωση των τριών πρώην Δήμων Ωραιοκάστρου, Καλλιθέας και Μυγδονίας και έχει έδρα το Ωραιόκαστρο. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 217,78 τ.χλμ. και ο πληθυσμός του 38.317 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Δημοτική Ενότητα Ωραιοκάστρου
Ο πρώην Δήμος Ωραιοκάστρου αποτελεί σήμερα μία από τις τρεις Δημοτικές Ενότητες του νέου διευρυμένου Δήμου Ωραιοκάστρου. Η Δημοτική Ενότητα Ωραιοκάστρου συμπεριλαμβάνει τους οικισμούς Ωραιοκάστρου, Γαλήνης, Παλαιοκάστρου.
Η ιστορία του Ωραιοκάστρου ξεκινά λίγο πριν και κυρίως από το 1922 με την εγκατάσταση στην περιοχή των πρώτων προσφύγων από τον Πόντο.
Το όνομα του νέου οικισμού υιοθετήθηκε από τη γενική συνέλευση των κατοίκων, σε ανάμνηση του «Ωραίου Κάστρου», που υπήρχε ανάμεσα στα χωριά Χατς και Άγιος Φωκάς του Πόντου.
Το 1926 συγκροτήθηκε σε Κοινότητα και από το 1995 λειτουργεί ως Δήμος.
Δημοτική Ενότητα Καλλιθέας
Ο πρώην Δήμος Καλλιθέας είχε δημιουργηθεί με το Νομοσχέδιο «Ι. Καποδίστριας» το 1997. Δημιουργήθηκε από τη συνένωση των κοινοτήτων Πεντάλοφου, Νεοχωρούδας, Ν. Φιλαδέλφειας και Μεσαίου (οικισμοί Μεσαίο, Πετρωτό, Μονόλοφος). Έδρα του ήταν ο Πεντάλοφος, ενώ περιελάμβανε τα Δημοτικά Διαμερίσματα Νεοχωρούδας, Ν. Φιλαδέλφειας και Μεσαίου (οικισμοί Μεσαίο, Πετρωτό, Μονόλοφος).
Ο πρώην Δήμος Καλλιθέας αποτελεί σήμερα μία από τις τρεις Δημοτικές Ενότητες του Δήμου Ωραιοκάστρου.
Οι οικισμοί του Δήμου Καλλιθέας βρίσκονται στην περιοχή, στις σημερινές περίπου θέσεις, από την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την προσάρτηση της στο Ελληνικό κράτος.
Ο Πεντάλοφος ονομαζόταν Γραδεμπόριο μέχρι το 1953 και αποτελούσε αυτοτελή κοινότητα από το 1918 μέχρι την ένταξη της στο Δήμο Καλλιθέας.
H Νεοχωρούδα εμφανίζεται με αυτό το όνομα και αποτελεί κοινότητα περιλαμβάνοντας τους οικισμούς: Χαρμάν Κιόϊ (σημερινό Ελευθέριο) μέχρι το 1926 (οπότε έγινε ανεξάρτητη κοινότητα), Νταούτ Μπαλί (σημερινό Ωραιόκαστρο), Αραπλί και Ντουλάρ (σημερινή Μαγνησία) μέχρι το 1926.
H Ν. Φιλαδέλφεια πριν την απελευθέρωση είχε την ονομασία Νάρρες. Μετά την απελευθέρωση και μέχρι το 1933 υπαγόταν στην κοινότητα Αγιονερίου του Νομού Κιλκίς με το όνομα «Φιλαδελφιανά», όνομα που κράτησε ως τη δεκαετία του ’60, οπότε και άλλαξε σε Νέα Φιλαδέλφεια.
To Μεσαίο αποτελεί συνέχεια μικρού προϋφιστάμενου τούρκικου οικισμού με το όνομα Τζουμαά Μαχαλέ. Με το Β.Δ. 29-3-1933 με ονομασία Μεσσιό είναι έδρα κοινότητας που περιλαμβάνει τα χωριά Πετρωτό (Γενή Μαχαλέ), Πουρνάρι (Πουρνάρ Μαχαλέ) και Μονόλοφο (Νταουτλή). Το 1949 ο οικισμός μετονομάζεται σε Μεσαίο και η κοινότητα αντίστοιχα σε Κοινότητα Μεσαίου.
To Πετρωτό δημιουργήθηκε, όταν στο τέλος της δεκαετίας του 1930 μετοίκισαν οι κάτοικοι του Παλιού Πετρωτού (Γενή Μαχαλέ) που υπήρχε 1 χλμ. Ν.Α. του σημερινού οικισμού.
Ο Μονόλοφος είναι σχετικά νέος. Δημιουργήθηκε το 1953 με διάγραμμα προσωρινής διανομής από τη συνένωση και μετεγκατάσταση των κατοίκων δύο παλαιών οικισμών της ίδιας κοινότητας, του Μονόλοφου (Νταουτλί) και του Πουρναρίου (Πουρνάρ Μαχαλέ) που στη δεκαετία του 1920 είχαν εγκαταλειφθεί από τους προηγούμενους (Τούρκους) κατοίκους.
Δημοτική Ενότητας Μυγδονίας
Ο πρώην Δήμος Μυγδονίας ήταν δήμος του νομού Θεσσαλονίκης που συστάθηκε με το πρόγραμμα «Καποδίστριας» από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής. Λειτούργησε έως το 2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης» και εντάχθηκε στο νέο Δήμο Ωραιοκάστρου. Στο Δήμο, περιλαμβάνονταν οι οικισμοί Λητής, Ανθούπολης, Δρυμού και Μελισσοχωρίου και έδρα ήταν η Λητή.
«Μυγδονία» σημαίνει «νερότοπος» και κατ΄ επέκταση «εύφορη γη». Ο πρώην Δήμος Μυγδονίας αποτελεί σήμερα μία από τις τρεις Δημοτικές Ενότητες του Δήμου Ωραιοκάστρου.
Η Λητή είναι ένα από τα πιο αρχαία χωριά της Μακεδονίας σε υψόμετρο 150 μ., όπου μπορεί κανείς να επισκεφτεί τον οικισμό της αρχαίας Λητής, αλλά και τον τάφο του Δερβενακίου. Τα σπουδαιότερα μνημεία της περιοχής είναι οι τυμβόχωστοι «μακεδονικοί τάφοι». Ιδιαίτερα αξιόλογο εύρημα είναι τα λείψανα ενός παπύρου ο οποίος είναι ο μόνος πάπυρος από το έδαφος της Ελλάδος (ίσως και ο αρχαιότερος μέσα του 4ου π.χ. αι.) και σώζει σχόλια σε ορφική θεογονία.
Το Μελισσοχώρι είναι ορεινός οικισμός με υψόμετρο 220 μ.. Στην περιοχή υπάρχουν ίχνη προϊστορικού οικισμού. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάλτζα.
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως η κατοίκηση στο Δρυμό άρχισε τη Μεσολιθική Εποχή (9.000 π.Χ.-7.000 π.Χ.). Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το χωριό κατοικείται μόνο από χριστιανούς και πληρώνει φόρο στους Οθωμανούς. Σε έγγραφο-διαθήκη του 1314 το χωριό αναφέρεται με το όνομα «Δρυμίγκλαβα». Το όνομα «Δρυμός» δόθηκε στον οικισμό το 1918 και οφείλεται στα πολλά πλατάνια και το νερό.